La ròda
A i pìe de na siésa
de ìgol in
fiór,
dói dóveni i dùga:
i dùga a 'l amór...
I se vàrda te i
òci,
i se strùca le man,
i pénsa a la vita,
i sògna al
dimàn.
I véde na ca§a
co 'n pèrgol de fiór,
i véde an
cortìvo
co i bòce che cór...
E i bòce che crés,
che òmi i
devènta...
Po, vèci i se véde,
pudàdi a na sènta'.
'l é éla,
romài nòna,
che iùsta an calzét,
la vàrda al so vècio
pudà a
-1 so bachét.
Lu 'l cónta a 'n bocéta
na gran bèla stòria.
El
scólta al bocéta
sta stòria belòria'.
''A i pìè de na
siesa
de igol in fiór,
dói dóveni i dùga:
i dùga a 'l amór.
''
Armonizzata per coro polifonico dai maestri:
Joseph
Fagherazzi e Rizieri Barattin
|
opera di: Gianni
Stiletto |