La travèrsa
Sót na coltrìna de pólvera e
scarpìe
te te sé inbriagàda de ricòrdi.
Na fodréta e 'n pèr de
nisiói
pontàdi a croséte...
an vècio carosàl de piùme de
òca...
an manegòt de pèl de cunicio...
dói fèr da càlse...
an óvo
de lén-c...
e na travèrsa, négra,
a puntìn biànchi.
Chéla
travèrsa !
Chéla scarsèla !
Le cróste de formài
tegnéste là par
ti,
par dàrtele de scondiói
de i altri sète,
parché te èra la pì
cèca,
al so scheganìt
pién de chise e patì.
E chéle cróste le
éa mìli gusti'.
le saéa da séndro e da lìsia,
de la so fan paràda
via co gnént...
An ricòrdo de amór
che saéa da éla:
to
màre.
|
opera di:
Gianni Stiletto |