- grazie - A filò kol zenpedon, entra


Omaggio ai poeti bellunesi. Senza nessun scopo di lucro.

Poesie di Nino Cela -->

La me Piave

Me par ke sie stat skrit,
te n mur, inte na piéra
a rikòrdo de kuei fioi
ke pì no i é tornadi
ke tute le akue a l mondo,
par lori, l era Piave
e Grappa le montagne,
inkontrade in guèra...

Mi, da tosatèl,
o l akua da n mastèl
fée korer par l kortivo
e ko n badìl, na sapa,
an grun alzée de tèra
par mi l èra Piave
e l altro l era Grappa.

Kuade ke me à tokà
ndar apl mondo in girl
ò senpre tant pensà
a l akua ke skoréa,
a kuela ke paséa,
rente, te le grave,
ciàra, te le roste:
l akua de la Piave!

Adès, kuasi da vécio
la vede portàr via...
Forzada in galeria
la và par le zità,
la inpiza lampadìne,
ma una, untro de mi,
da tant la se à stusà.
Dèrla

Te ò vist, dèrla,
piena de fén,
de stran,
de markanzie,
sora le spale
de pori kan,
kargade.
Adès,
tu sé in pension
ko trapèi,
ko tràpole,
inkantonade.
Vorìe
ke i cei
i te vardése
par inparàr
na lezion,
da le steke,
toe, frugade.
Restèl

Restèl, la to storia
par kuela de la dent
ke, vcia, perde i dent
insieme a la memoria.

Spés, kuel ke l é pasà
l é prést desmemtegà,
kofà despèrs da l vent.

No l é restà pi gnent
de kuél ke tu à ingrumà,
gnanca n cin de gloria!
El vent

El vent,
mi krede,
ke l sia kome la mort.
Se l sent,
sol, ko l ariva.

El vent,
mi krede,
ke l sie kofà de mal.

Ko l é fort
el te trà in téra.

El vent,
mi krede,
ke l ne fae kapìr
ke ghe n é de robe
ke no se vede!

Tristéza

Me fa tristéza
na kasa voda;
na kanpana ke sona,
par a n mort,
n amigo,
an karo;
n osèl
ke fa tabaro;
el mal de n tosatèl;
an bosk,
dopo na piova;
n akua ke no kor;
an dì, ke mor.

Treno

Treno, ferovia:
skarsi rikordi
de alegria;

tanti da vapor,
de fun,
miseria;

de tosàt
ke véa a laoràr,
manko a studiàr;

de migrazion,
de dent
ke skanpéa via.

Rikordi de soldadi,
partìdi,
mai tornàdi;

de vagon,
pionbadi;
prisonìa.

Na stela alpina

Le bele ponte, bianke, d arjénto,
na stela in tera tu paréa kaskada,
kome rivada da l firmamento
e te na kresta, alta, piantada.

Ere vegnest a ciorte, ko atenzion,
postandome ko i pié, pojando ben la man;
so ghe n era an gran buron...
kugnea vardàr de olàr, lontàn...

Adès tu sé kuà, sekada in medo,
in mèdo a sto libro, a darme l segno.
Anka ti no te podéa finir pèdo;
distante da l to mondo, da l to regno.
An troi

La vita l é n troi,
èrt, pién de sas,
ke tut te sforza
de paràr in banda
par pasàr,
far pasàr i altri.
Ko tu sè strak
tu te ferma;
i va avanti lori,
po, kuei ke vién,
i fioi de i to fioi.
In ultima de l èrta
i dis ke se se kata,
insieme, tuti,
par far festa...
Ke se rive in zima?


Bressan - Bridda - Cela - Comiotto - Crespan - Dal Molin - Dal Pont - Dal Poz - De Bona - Neri
Noro - Pellegrini - Perera - Prest - Sacchet - Secco - Tavi - Tissi - Tramontin - Al Zenpedon

website by nònobèpi 1998-2007 - Tutto fai da me o quasi :-)