Leggi in: Latino |
Leggi in: |
Munere libellae
Annuus
est urnis honor, annua cura sepulcris
|
Vix
satis at credo uisibus ipse meis, |
Ecxstincti
sceleti puluis, et umbra uiri : |
Me
quoque luctifica sollemnitate quotannis
|
Nunc
licet, ut propius cum pede et ora ferunt : |
Ad
tumbam. " " En tandem - tunc prior inquit - age ! |
Eloquar
an sileam ? prohibet timor ipse fateri... |
Admiratus
eram, magnificas ut opes ? |
Vecors,
non sine ui res gereretur... " " Eho ! |
Serum
erat, atque polo praecipitabat iners,
|
Iam
mihi, iam notum se profitetur inops : |
Burrarum
coepi, nec patiuntur onus |
Cuique
sepulcreti limina, et absque mora ; |
Mortua
si redeunt iamque sepulta domi: At sero, multamque ad noctem, totque silentum Hos tantum uigiles, quisque stuperet iners... Hoc animo facinus reputante, togata figura |
Bobis
iniciam... caedere namque paro. |
PISONVM.
SVBOLES. ASCANIO. QVE. SATVS. |
(Iamque
procer nobis ille propinquus erat) |
Seu
potius boltus, bina cauerna, specus ? |
Insuper
ac fasces, gloriolas, et equos
|
Quomodo,
dic nobis, quoue furore, miser, |
Hucine,
struma procax, tam petulanter ades ? |
Fulgida,
pinnatis fulta cupidinibus.
|
Hoc
cum nobilibus participare decus ! |
Iam
signauit, auis muneribusque potis ? " |
Elogio,
signum praeter et indicium : |
Condere
quis uetuit sordibus ista tuis ? |
Es
modo, biua tamen cum morienda scias, |
Indiga
odorati turis, egena rosae. |
Pectore
depromens rustica uerba suo : " Magnatum o praeclare, megistanumque uerenne, Hoc ignosce, precor, iam mihi, domne, scelus, Flagitii prout insonti - geniosque tuorum |
Post,
pater, execias, quid sibi deinde bolunt ? Denique, tot neuulas nunc dissece, si sapis : isse Scisn', an non, obitus quid sit ? et isse Eribus ? Orcus enim iustis rationibus, utque ita dicam, |
Infelix,
cessit, quidnam habuit ? quid habet ? Haec mihi flebilibus sub pectore sensibus ipsa Voluenti spatium non sinit hora diu, Dum ne corde quidem tacitis, neque mente litandi |
Iratos
'abeam, Tartereosque deos, Immo malam isse abeam, pater, in rem ! Turpis at autrix Vxsor, crede mihi, criminis illa fuit ! Omne quod isperabat enim miserissima coiux |
Munere
libellae fungitur, aut stafylae : Siue magistratus, seu rex, primasue locuplex Traiecto pulsans has Acerunte fores, Quisque genus, titulos, pollentia regna, triunpos, |
Largitur
tempus manibus umbra celer. Solus ita, ac media deprensus nocte sepulcra Inter, et exstinctis per monumenta rogis, Vel gracilem, si quis, trepidans, fera carmina, parum |
Vt
sibi iam facerem, fecit et issa mihi. Nam cremanda, suum doliens lugensque maritum, Curauit rapidis arida membra focis, Busta tuumque humanda dedit prope Maesolaeum, |
Omnia
cum bita perdidit, atque anima. Mortus et isse, scelestus, et idemst, optime, nugas, Irremeauilibus dum terit omne uiis. Ergo mihi, moneo, obsculta dictisque libenter, |
Aut
ululam, inde uagor, semianimusque metu. Ecce autem subito... mihi tum, sub luce maligna, Par procul umbrarum cernitur ire leuis, Per cipposque magis tumulosque magisque propinquans... |
Set
contra botum scilicet apta meum ! Quid faciam, bostri ne quid minuatur 'onoris, Si, lemurum alte, mihi sola failla manet ? Sicque satis bobis facerem, ni pallidus essem |
Bostraque iam miserum me
prope busta sine : Antonii De Cvrtis |