Le poesie dei mesi precedenti

The poetries of the preceding months

 

Leggi in:

Napoletano

Greco

Latino

Emiliano

Sardo

Siciliano

Tedesco

Calabrese

Leggi in:

Francese

Romeno

Cilentano

Milanese

Piemontese

Inglese

Genovese

Romanesco

 

A livella

Ògni anno, a-o doì de novembre, gh'è l'uso
pe i mòrti, d'anâ a-o Çimiteio.
Ognidun a deve fâ sta creansa;
ognidun o deve tegnî sto penscëo.
Intanto che fantasticava inte sto pensciëo,
s'ëa zà fæta quæxi mëzaneutte,
e son arrestòu serròu prexonê,
mòrto de puïa davanti a-e candeie.
"E cöse t'aspëti, brutto mâ-creòu,
che me vëgne 'n scciuppon de fotta?
Se mì no foisse 'n titolòu
t'aviê zà dæto 'na saccâ de bòtte!"
Ògni anno, puntalmente, inte sto giorno
de sta triste e mesta ricorrensa,
anche mì ghe vaggo, e co-i sciöi adorno
o lòculo de marmo da lalla Vincensa.
Tutt'insemme, cöse te veddo de lontan?
Doe ombre che me s'avvexinn-an
Ò pensòu: sta cösa me pâ strania
Son matto, dòrmo, o a l'è 'na fantaxìa?
"Voriê 'n pò vedde ... a violensa ...
Te diggo a veitæ, Marcheise, me son rotto e balle
de stâte a sentî; se perdo a paziensa,
me desmentego che son mòrto e son bòtte! ...
St'anno m'è accapitâ 'n'avventùa
dòppo d'avei compïo o triste omaggio.
Madònna! se ghe penso, che puïa!
ma dappeu me son fæto coraggio.
Ätro che fantaxìa; o l'ëa o Marcheise:
co-o meicädo, a ciappelletta e o cabbàn;
derrê a lê vegnïva 'n'òmmo mâ piggiòu;
spussoento e co 'na spassuïa 'n man.
ma chi ve creddèi d'ëse ... o Segnô?
Chi drento, ti o veu accapî, che semmo pægi? ...
... Mòrto t'ê tì e mòrto son mì ascì;
ognidun comme i ätri o l'è tale e quale".
O fæto o l'è sto chì, stæme a sentî:
s'avvixinäva l'öa che serravan:
e mì, stava pe sciortî
cacciando 'n'euggio a quarche seportùa.
"Sto chì o l'è sens'ätro o Gennaro
o mòrto pöveo, o spassin.
Inte sta faccenda no ghe veddeiva ciæo:
son mòrti e van à dormî a st'öa?
"Brutto pòrco! ... Comme ti te permetti
de paragonâte a mì che g'ò avùo natali
inlustri, nobiliscimi e perfetti,
da fâ venin a-i Prinçipi Reali?".
"Chì dòrme o nòbile marcheise
scignöro de Rovigo e de Bellun
coraggioso eròe de mille impreize
mòrto l'11 de mazzo do '31"
I doì me stavan passando vixin un parmo,
quand'o Marcheise o se ferma de corpo
e o dixe, carmo carmo, a-o Gennaro: "Zovenòtto!
da voscià voriê savèi, brutta legëra,
"Ma quæ Natale ... Pasqua e Epifania!!!
Ti t'o veu mette'n testa ... inta çervella,
che ti stæ dixendo de belinate? ...
A mòrte ti o sæ cös'a l'è? ... a l'è 'na livella.
O stemma co-a coronn-a sorv'a tutto,
sotta 'na croxe fæta de lampadinn-e;
trèi masci de reuze co 'na fascia a mòrto:
candeie, candeiette e sei lummìn.
con quæ ardî ve sèi permisso
de fâve seppellî vixin a mì che son nòbile!
A casta a l'è casta e a và, scì, rispettâ,
ma voscià æi perdùo o senso da mesùa;
Un re, un magistròu, un grand'òmmo,
passando da sto cancello o l'à accapïo
ch'o l'à perso tutto, a vitta e o nomme ascì:
no ti te n'æ ancon reiso conto?
Propio attaccâ a-a tomba de sto scignöro
gh'ëa 'n'ätra tomba piccinn-a,
abbandonâ, sensa manco 'n sciô;
pe lapide, solo 'na croxetta.
a vostra salma a l'anäva, scì, seppellïa;
ma seppellïa inta rumenta!
No pòsso ciù sopportâ a vòstra vixinansa spussoenta,
infin l'è mëgio che ve çerchê 'n beuggio
Infin, stamme a sentî ... no fâ o schinfioso,
soppòrtime vixin, che te ne fretta?
Ste belinate e fàn solo i vivi:
noiätri semmo seri ... appartegnimmo a-a mòrte!"
E sorve a-a croxe se lezeiva appenn-a:
"Esposito Gennaro - spassin":
ammiandola, che penn-a a me faxeiva
sto mòrto sensa manco 'n lummìn!
into mëzo a-a gente comme voî"
"Sciô Marcheise, no g'ò de corpa,
mì no ghe l'avieiva fæto sto tòrto;
a l'è stæta a mæ moggê a fâ sta belinata,

Antonio De Curtis

"Sta chì a l'è a vitta!" pensava
"chi à avùo tanto e chi no gh'à ninte!
Sto pöveo cristo se l'aspëtava
ch'o foisse pöveo all'ätro mondo ascì?"
mì cöse ghe poeiva fâ s'ëa mòrto?
Se mì foisse vivo ve faiê contento,
piggieiva a cascia co-e quattr'òsse
e me n'anieiva inte 'n'ätra fòssa".

TORNA SU