Leggi in: |
Leggi in: Genovese |
A livella
Ògni
anno, a-o doì de novembre, gh'è l'uso pe i mòrti, d'anâ a-o Çimiteio. Ognidun a deve fâ sta creansa; ognidun o deve tegnî sto penscëo. |
Intanto
che fantasticava inte sto pensciëo, s'ëa zà fæta quæxi mëzaneutte, e son arrestòu serròu prexonê, mòrto de puïa davanti a-e candeie. |
"E
cöse t'aspëti, brutto mâ-creòu, che me vëgne 'n scciuppon de fotta? Se mì no foisse 'n titolòu t'aviê zà dæto 'na saccâ de bòtte!" |
Ògni
anno, puntalmente, inte sto giorno de sta triste e mesta ricorrensa, anche mì ghe vaggo, e co-i sciöi adorno o lòculo de marmo da lalla Vincensa. |
Tutt'insemme,
cöse te veddo de lontan? Doe ombre che me s'avvexinn-an Ò pensòu: sta cösa me pâ strania Son matto, dòrmo, o a l'è 'na fantaxìa? |
"Voriê
'n pò vedde ... a violensa ... Te diggo a veitæ, Marcheise, me son rotto e balle de stâte a sentî; se perdo a paziensa, me desmentego che son mòrto e son bòtte! ... |
St'anno
m'è accapitâ 'n'avventùa dòppo d'avei compïo o triste omaggio. Madònna! se ghe penso, che puïa! ma dappeu me son fæto coraggio. |
Ätro
che fantaxìa; o l'ëa o Marcheise: co-o meicädo, a ciappelletta e o cabbàn; derrê a lê vegnïva 'n'òmmo mâ piggiòu; spussoento e co 'na spassuïa 'n man. |
ma
chi ve creddèi d'ëse ... o Segnô? Chi drento, ti o veu accapî, che semmo pægi? ... ... Mòrto t'ê tì e mòrto son mì ascì; ognidun comme i ätri o l'è tale e quale". |
O
fæto o l'è sto chì, stæme a sentî: s'avvixinäva l'öa che serravan: e mì, stava pe sciortî cacciando 'n'euggio a quarche seportùa. |
"Sto
chì o l'è sens'ätro o Gennaro o mòrto pöveo, o spassin. Inte sta faccenda no ghe veddeiva ciæo: son mòrti e van à dormî a st'öa? |
"Brutto
pòrco! ... Comme ti te permetti de paragonâte a mì che g'ò avùo natali inlustri, nobiliscimi e perfetti, da fâ venin a-i Prinçipi Reali?". |
"Chì
dòrme o nòbile marcheise scignöro de Rovigo e de Bellun coraggioso eròe de mille impreize mòrto l'11 de mazzo do '31" |
I
doì me stavan passando vixin un parmo, quand'o Marcheise o se ferma de corpo e o dixe, carmo carmo, a-o Gennaro: "Zovenòtto! da voscià voriê savèi, brutta legëra, |
"Ma
quæ Natale ... Pasqua e Epifania!!! Ti t'o veu mette'n testa ... inta çervella, che ti stæ dixendo de belinate? ... A mòrte ti o sæ cös'a l'è? ... a l'è 'na livella. |
O
stemma co-a coronn-a sorv'a tutto, sotta 'na croxe fæta de lampadinn-e; trèi masci de reuze co 'na fascia a mòrto: candeie, candeiette e sei lummìn. |
con
quæ ardî ve sèi permisso de fâve seppellî vixin a mì che son nòbile! A casta a l'è casta e a và, scì, rispettâ, ma voscià æi perdùo o senso da mesùa; |
Un
re, un magistròu, un grand'òmmo, passando da sto cancello o l'à accapïo ch'o l'à perso tutto, a vitta e o nomme ascì: no ti te n'æ ancon reiso conto? |
Propio
attaccâ a-a tomba de sto scignöro gh'ëa 'n'ätra tomba piccinn-a, abbandonâ, sensa manco 'n sciô; pe lapide, solo 'na croxetta. |
a
vostra salma a l'anäva, scì, seppellïa; ma seppellïa inta rumenta! No pòsso ciù sopportâ a vòstra vixinansa spussoenta, infin l'è mëgio che ve çerchê 'n beuggio |
Infin,
stamme a sentî ... no fâ o schinfioso, soppòrtime vixin, che te ne fretta? Ste belinate e fàn solo i vivi: noiätri semmo seri ... appartegnimmo a-a mòrte!" |
E
sorve a-a croxe se lezeiva appenn-a: "Esposito Gennaro - spassin": ammiandola, che penn-a a me faxeiva sto mòrto sensa manco 'n lummìn! |
into
mëzo a-a gente comme voî" "Sciô Marcheise, no g'ò de corpa, mì no ghe l'avieiva fæto sto tòrto; a l'è stæta a mæ moggê a fâ sta belinata, |
Antonio De Curtis |
"Sta
chì a l'è a vitta!" pensava "chi à avùo tanto e chi no gh'à ninte! Sto pöveo cristo se l'aspëtava ch'o foisse pöveo all'ätro mondo ascì?" |
mì
cöse ghe poeiva fâ s'ëa mòrto? Se mì foisse vivo ve faiê contento, piggieiva a cascia co-e quattr'òsse e me n'anieiva inte 'n'ätra fòssa". |