Le poesie dei mesi precedenti

The poetries of the preceding months

 

Leggi in:

Napoletano

Greco

Latino

Emiliano

Sardo

Siciliano

Tedesco

Calabrese

Leggi in:

Francese

Romeno

Cilentano

Milanese

Piemontese

Inglese

Genovese

Romanesco

 

Su livellu

Dogn’annu, su dus’e totussantus, c'e' s'usanza
Po is mortusu de andai in Campusantu.
Dognunu da deppi’ fai custa crianza;
dognunu du deppi' tenni custu pensamentu.
Mentris pensammu custu pensamentu,
si fiada fattu casi mesunotti,
e deu seu atturau serrau in su Campusantu,
mort'e paura... timend’a mommotti.
Si femmu biu s'emma fai cuntentu,
emm'a pigai sa cascitta e is ossus
e propriu'mmoi, propriu'n custu momentu
mind’emm’a intrai aintr’e un’attru fossu".
Dogn'annu, puntualmenti, in custa di',
de custu tristi, meda trist’anniversariu,
deu puru c’andu, e port’unu frori
a su tumbin'e marm’e tziu Nazariu.
’Ta biu de attesu, tott'a unu trattu?
Duas umbras benint’a sa parti mia...
Appu pensau: e’ stranu custu fattu...
Seu scidu...seu dormend’o e' fantasia?
"O bruttu scostumau e it’aspettas,
mi bolis biri propriu arrabiau?
Si no’ femmu titolau, non tiddu crettas,
A sa violenzia iamm’essi giai passau!".
Ocannu, un’accidenti m’e’ suzzediu...
Appustis ch’appu fattu s’onoranza.
Mamma de Deus! ’Ta paura, si ci pensu!
ma appustis m’e’ torrada sa baldanza.
Attru che fantasia: fia su Marchesu:
cun su cappeddu, sa lent’e su pastranu;
cuss’attru a fatt’e issu gi’ fia’ leggiu;
fia’ tottu bruttu e cun sa scov'in manu.
Faimi' biri... - piga custa violenzia...
Sa beridadi, Marche', mi seu scocciau
de t'intendi; e si perdu sa passienzia,
mi scaresciu chi seu mortu e a corpus ses scallau!...
Su fattu e' custu, intendeimi' unu pagu:
fiad’arribada casi s'or'e serrai:
deu femmu po bessiri, seriu seriu
calincuna tumba firmendimi' a castiai.
E cussu, seu sicuru, e’ don Gennaru...
su mortu poborittu...scovadori.
Deu’n custu fattu non ci biu craru:
funti mortus e torrant'a cust'ora?
Ma chini creis de essi...unu deu?
Innoi aintru, du cumprendis chi seus paris?...
Mortu ses tui e deu puru mortu seu;
a dognunu tottus is attrus funt’ugualis".
"Innoi dormidi in paxi su nobili marchesu
meri de Rovigo e de Belluno
eroi de mill'impresas, coraggiosu
mortu s’undixi maju ’e su trintunu".
Podiant'essi de mei cas’a unu palmu,
chi si firma' su Marches'unu pagheddu,
si furriad’e, seriu seriu...calmu calmu,
di faid’a don Gennaru: "Piccioccheddu!
"Bruttu porcu!...Commenti ti permittis
de ti paragonai a mei ch’appu tentu natalis
illustris, meda nobilis e perfettus,
de fai invidia a Principis realis?".
Su stemma cun sa corona appizz'e tottu...
...asutt’una gruxi, fatt'e lampadinas;
tres mazzus de arrosas cund’una list'e luttu:
candelas, condelottus e ses’ luminus.
De fustetti, carrogna, bollu sciri,
poita e cumenti app’ais pensau
de si fai interrai, po mi sbregungiri,
accant’e mei chi seu blasonau!
"Ma bessiminci...cali Natali Pasca e Pifania!!!
Tiddu bolis ponn'in conca...in su ciorbeddu
chi ses’incora maladi'e fantasia?...
Du scis'it'e' sa morti?...E’ unu livellu.
Propri’attaccada a sa tumb’e’stu signori
ci viad’un'attra tumba pitticchedda,
abbandonada, e chi gi fiad’a frori;
po signali, scett’una gruxiscedda.
Sa casta e’ casta e sa genti d’arrespettada,
pero' fustetti sa misura eis passau;
su bostru corpus ess’interrau deppiada;
pero' in s'aliga andada fuliau!
Unu rei, unu magistrau, unu grand'ommini,
passendi custu cancellu ad'accabbau,
c'a' perdiu tottu, sa vida e su nommini:
tottu custu non d’as’incora contau?
E appizzus’a sa gruxi, appena si liggiada:
"Esposito Gennaro - scovadori":
castiendidda, ’ta pena chi mi fiada
custu mortu senza manc’unu frori.
Manc'unu pagu supportai du pozzu,
de si tenni accanta mia, cun custu fragu,
inzandus, bisongia’ chi circheis unu fossu
med’attesu de mei o assu manc’unu pagu".
Po custu, ascurtami'... non fazzas su molenti,
supportamì accanta - ita bolis chi t’ind’importi’?
Custas buffonerias scett'is bius das fainti:
nosu seus serius..apperteneus a sa morti!".
Custa e’ sa vida! Aintr'e me’appu pensau...
chin’a’ tentu tantu e chini no’a’ tentu nudda!
Custu poborittu s'iddiad'essi aspettau
chi finzas mortu non baliad’una cibudda?
"O su Merchesu, sa curpa non e’ sa mia,
deu no sidd’emmu fattu custu tortu;
custu scimproriu d’a fattu mulleri mia,
deu 'ta podemmu fai si femmu mortu?

Antonio De Curtis

TORNA SU