| |
DE FATO
Home
Libro I (Testo/Traduzione)
Libro II (Testo/Traduzione)
Libro III (Testo/Traduzione)
Libro IV (Testo/Traduzione)
Libro II Testo Latino
11. Sed haec ex naturalibus causis vitia nasci possunt, extirpari autem et
funditus tolli, ut is ipse, qui ad ea propensus fuerit, a tantis vitiis avocetur,
non est id positum in naturalibus causis, sed in voluntate, studio, disciplina.
Quae tolluntur omnia, si vis et natura fati ex divinationis ratione firmabitur.
Etenim si est divinatio, qualibusnam a perceptis artis proficiscitur? ('percepta'
appello, quae dicuntur Graece theoremata)? Non enim credo nullo percepto aut
ceteros artifices versari in suo munere, aut eos, qui divinatione utantur,
futura praedicere.
12. Sint igitur astrologorum percepta huius modi: 'Si quis (verbi causa) oriente
Canicula natus est, is in mari non morietur.' Vigila, Chrysippe, ne tuam causam,
in qua tibi cum Diodoro, valente dialectico, magna luctatio est, deseras. Si
enim est verum, quod ita conectitur: 'Si quis oriente Canicula natus est, in
mari non morietur', illud quoque verum est: 'Si Fabius oriente Canicula natus
est, Fabius in mari non morietur.' Pugnant igitur haec inter se, Fabium oriente
Canicula natum esse, et Fabium in mari moriturum; et quoniam certum in Fabio
ponitur, natum esse eum Canicula oriente, haec quoque pugnant, et esse Fabium,
et in mari esse moriturum. Ergo haec quoque coniunctio est ex repugnantibus: 'Et
est Fabius, et in mari Fabius morietur', quod, ut propositum est, ne fieri
quidem potest. Ergo illud: 'Morietur in mari Fabius' ex eo genere est, quod
fieri non potest. Omne ergo, quod falsum dicitur in futuro, id fieri non potest.
13. At hoc, Chrysippe, minime vis, maximeque tibi de hoc ipso cum Diodoro
certamen est. Ille enim id solum fieri posse dicit, quod aut sit verum aut
futurum sit verum, et, quicquid futurum sit, id dicit fieri necesse esse et,
quicquid non sit futurum, id negat fieri posse. Tu, et quae non sint futura,
posse fieri dicis, ut frangi hanc gemmam, etiamsi id numquam futurum sit, neque
necesse fuisse Cypselum regnare Corinthi, quamquam id millensimo ante anno
Apollinis oraculo editum esset. At si ista conprobabis divina praedicta, et quae
falsa in futuris dicentur, in eis habebis ut ea fieri non possint (ut si dicatur
Africanum Karthagine non esse potiturum), et si vere dicatur de futuro, idque
ita futurum sit, dicas esse necessarium est; quae est tota Diodori vobis inimica
sententia.
14. Etenim si illud vere conectitur: 'Si oriente Canicula natus es, in mari non
moriere', primumque quod est in conexo, 'Natus es oriente Canicula', necessarium
est (omnia enim vera in praeteritis necessaria sunt, ut Chrysippo placet
dissentienti a magistro Cleanthe, quia sunt inmutabilia nec in falsum e vero
praeterita possunt convertere)--si igitur, quod primum in conexo est,
necessarium est, fit etiam, quod consequitur, necessarium. Quamquam hoc
Chrysippo non videtur valere in omnibus; sed tamen, si naturalis est causa, cur
in mari Fabius non moriatur, in mari Fabius mori non potest.
15. Hoc loco Chrysippus aestuans falli sperat Chaldaeos ceterosque divinos,
neque eos usuros esse coniunctionibus, ut ita sua percepta pronuntient: 'Si quis
natus est oriente Canicula, is in mari non morietur', sed potius ita dicant:
'Non et natus est quis oriente Canicula, et is in mari morietur.' O licentiam
iocularem! ne ipse incidat in Diodorum, docet Chaldaeos, quo pacto eos exponere
percepta oporteat. Quaero enim, si Chaldaei ita loquantur, ut negationes
infinitarum coniunctionum potius quam infinita conexa ponant, cur idem medici,
cur geometrae, cur reliqui facere non possint. Medicus in primis, quod erit ei
perspectum in arte, non ita proponet: 'Si cui venae sic moventur, is habet
febrim', sed potius illo modo: 'Non et venae sic cui moventur, et is febrim non
habet.' Itemque geometres non ita dicet: 'In sphaera maximi orbes medii inter se
dividuntur', sed potius illo modo: 'Non et sunt in sphaera maximi orbes, et ei
non medii inter se dividuntur.'
16. Quid est, quod non possit isto modo ex conexo transferri ad coniunctionum
negationem? Et quidem aliis modis easdem res efferre possumus. Modo dixi: 'In
sphaera maximi orbes medii inter se dividuntur'; possum dicere: 'Si in sphaera
maximi orbes erunt', possum dicere: 'Quia in sphaera maximi orbes erunt'. Multa
genera sunt enuntiandi nec ullum distortius quam hoc, quo Chrysippus sperat
Chaldaeos contentos Stoicorum causa fore. Illorum tamen nemo ita loquitur; maius
est enim has contortiones orationis quam signorum ortus obitusque perdiscere.
17. Sed ad illam Diodori contentionem, quam Peri Dynaton appellant revertamur,
in qua quid valeat id quod fieri possit anquiritur. Placet igitur Diodoro id
solum fieri posse, quod aut verum sit aut verum futurum sit. Qui locus attingit
hanc quaestionem, nihil fieri, quod non necesse fuerit, et, quicquid fieri
possit, id aut esse iam aut futurum esse, nec magis commutari ex veris in falsa
posse ea, quae futura, quam ea, quae facta sunt; sed in factis inmutabilitatem
apparere, in futuris quibusdam, quia non apparet, ne inesse quidem videri, ut in
eo, qui mortifero morbo urgeatur, verum sit 'Hic morietur hoc morbo', at hoc
idem si vere dicatur in eo, in quo vis morbi tanta non appareat, nihilo minus
futurum sit. Ita fit, ut commutatio ex vero in falsum ne in futuro quidem ulla
fieri possit. Nam 'Morietur Scipio' talem vim habet, ut, quamquam de futuro
dicitur, tamen ut id non possit convertere in falsum; de homine enim dicitur,
cui necesse est mori.
18. Sic si diceretur, 'Morietur noctu in cubiculo suo vi oppressus Scipio', vere
diceretur; id enim fore diceretur, quod esset futurum; futurum autem fuisse ex
eo, quia factum est, intellegi debet. Nec magis erat verum 'Morietur Scipio'
quam 'Morietur illo modo', nec magis necesse mori Scipioni quam illo modo mori,
nec magis inmutabile ex vero in falsum 'Necatus est Scipio' quam 'Necabitur
Scipio'; nec, cum haec ita sint, est causa, cur Epicurus fatum extimescat et ab
atomis petat praesidium easque de via deducat et uno tempore suscipiat res duas
inenodabiles, unam, ut sine causa fiat aliquid--, ex quo existet, ut de nihilo
quippiam fiat, quod nec ipsi nec cuiquam physico placet--alteram, ut, cum duo
individua per inanitatem ferantur, alterum e regione moveatur, alterum declinet.
19. Licet enim Epicuro concedenti omne enuntiatum aut verum aut falsum esse non
vereri, ne omnia fato fieri sit necesse; non enim aeternis causis naturae
necessitate manantibus verum est id, quod ita enuntiatur: 'Descendit in
Academiam Carneades', nec tamen sine causis, sed interest inter causas fortuito
antegressas et inter causas cohibentis in se efficientiam naturalem. Ita et
semper verum fuit 'Morietur Epicurus, cum duo et septuaginta annos vixerit,
archonte Pytharato', neque tamen erant causae fatales, cur ita accideret, sed,
quod ita cecidit, certe casurum sicut cecidit fuit.
20. Nec ei qui dicunt inmutabilia esse quae futura sint nec posse verum futurum
convertere in falsum, fati necessitatem confirmant, sed verborum vim
interpretantur. At qui introducunt causarum seriem sempiternam, ei mentem
hominis voluntate libera spoliatam necessitate fati devinciunt. Sed haec
hactenus; alia videamus. Concludit enim Chrysippus hoc modo: 'Si est motus sine
causa, non omnis enuntiatio (quod axioma dialectici appellant) aut vera aut
falsa erit; causas enim efficientis quod non habebit, id nec verum nec falsum
erit; omnis autem enuntiatio aut vera aut falsa est; motus ergo sine causa
nullus est.
Torna all'inizio
|