Ëdcò an Piemontèis a-i son ij verb iregolar, coma an tute le lenghe. Për ògni coniugassion i vëddroma cole che a son le iregolarità amportante. La pì gran part dij verb iregolar as treuva ant la sconda coniugassion.
Për la prima coniugassion
I l'oma quat verb iregolar. I notoma che 'dcò ij corispondent italian a son iregolar. Costi a son:
dé , sté, fé, andé.
Ij verb dé, sté a l'han le mideme iregolarità, e a deuvro le mideme desinense. Për comodità scrivoma tuti i temp iregolar ëd tuti costi verb. J'àutri temp a seguo le régole. An parentesi a son scrite le variassion giuste da na mira gramatical.
Verb DÉ
Present indicativ mi i dago (mi i don), ti it das (ti it daghe), chiel a da, noi i doma, voi i deve, lor a dan
Ampërfét indicativ mi i dasìa, ti it dasìe, chiel a dasìa, noi i dasìo, voi i dasìe, lor a dasìo
Futur indicativ mi i darai (mi i dareu), ti it daras, chiel a darà, noi i daroma, voi i dareve, lor a daran
Present congiuntiv che mi i daga, che ti it daghe, che chiel a daga, che noi i dago, che voi i daghe, chre lor a dago
Ampërfét congiuntiv che mi i dèissa, che ti it dèisse, che chiel a dèissa, che noi i dèisso, che voi i dèisse, che lor a dèisso
Present condissional mi i darìa, ti it darìe, chiel a darìa, noi i darìo, voi i darìe, lor a darìo
Present amperativ - - - , (ti) dà, (chiel) ch'a daga, (noi) doma, (voi) i dé, (lor) ch'a dago
Futur amperativ - - - , (ti) it daras, (chiel) a darà, (noi) i daroma, (voi) i dé, (lor) a daran
Anfinì present dé
Partissipi passà dàit
Gerundi present dasend, an dasend
I notoma che 'l partissipi passà a l'é iregolar e parèj as treuva ant ij temp compòst. I notoma 'ncora che cost partissipi passà a ven modificà da partìcole përnominaj an coa. dàit a dventa da... coma pr'esempi : chièl a l'ha dàit , chièl a l'ha dàme.
Verb STÉ
A deriva da col ëd prima, an cambiand la radis "d..." ant la radis "st...". Donca:
Present indicativ mi i stago (mi i ston), ti it ëstas (ti it ëstaghe), chiel a sta, noi i stoma, voi i steve, lor a stan
Amperfet indicativ mi i stasìa, ti it ëstasìe, chiel a stasìa, noi i stasìo, voi i stasìe, lor a stasìo
Futur indicativ mi i starai (mi i stareu), ti it ëstaras, chiel a starà, noi i staroma, voi i stareve, lor a staran
Present congiuntiv che mi i staga, che ti it ëstaghe, che chiel a staga, che noi i stago, che voi i staghe, chre lor a stago
Amperfet congiuntiv che mi i stèissa, che ti it ëstèisse, che chiel a stèissa, che noi i stèisso, che voi i stèisse, che lor a stèisso
Present condissional mi i starìa, ti it ëstarìe, chiel a starìa, noi i starìo, voi i starìe, lor a starìo
Present amperativ - - - , (ti) stà, (chiel) ch'a staga, (noi) stoma, (voi) i sté, (lor) ch'a stago
Futur amperativ - - - , (ti) it ëstaras, (chiel) a starà, (noi) i staroma, (voi) i stareve, (lor) a staran
Anfinì present sté
Partissip passà stàit
Gerundi present stasend, an stasend
I notoma che 'dcò sì 'l partissipi passà a l'é iregolar e parèj as treuva ant ij temp compòst. I notoma 'ncora che cost partissipi passà a ven modificà da partìcole përnominaj an coa. stàit a dventa sta... coma pr'esempi : chièl a l'é stàit , chièl a l'é stàme.
Da noté la "ë" prostética dnans a la sconda përson-a singolar.
Verb FÉ
A l'ha 'dcò chièl j'istéss temp iregolarche i arportoma coma prima:
Present indicativ mi i faso (mi i fon), ti it fas (ti it fase), chiel a fa, noi i foma, voi i feve, lor a fan
Amperfet indicativ mi i fasìa, ti it fasìe, chiel a fasìa, noi i fasìo, voi i fasìe, lor a fasìo
Futur indicativ mi i farai (mi i fareu), ti it faras, chiel a farà, noi i faroma, voi i fareve, lor a faran
Present congiuntiv che mi i fasa, che ti it fase, che chiel a fasa, che noi i faso, che voi i fase, chre lor a faso
Amperfet congiuntiv che mi i fèissa, che ti it fèisse, che chiel a fèissa, che noi i fèisso, che voi i fèisse, che lor a fèisso
Amperfet congiuntiv (ëdcò) che mi i fasèissa, che ti it fasèisse, che chiel a fasèissa, che noi i fasèisso, che voi i fasèisse, che lor a fasèisso
Present condissional mi i farìa, ti it farìe, chiel a farìa, noi i farìo, voi i farìe, lor a farìo
Present amperativ - - - , (ti) fà, (chiel) ch'a fasa, (noi) foma, (voi) fé, (lor) ch'a faso
Futur amperativ - - - , (ti) it faras, (chiel) a farà, (noi) i faroma, (voi) i fareve, (lor) a faran
Anfinì present fé
Partissip passà fàit
Gerundi present fasend, an fasend
I notoma che, a l'istessa manera, 'l partissipi passà a l'é iregolar e parèj as treuva ant ij temp compòst. I notoma 'ncora che cost partissipi passà a ven modificà da partìcole përnominaj an coa. fàit a dventa fa... coma pr'esempi : chièl a l'ha fàit , chièl a l'ha fàme.
Verb ANDÉ
Com an Italian, sto verb a l'ha doe radis për vos diferente, tute doe nen sempe istesse.
Present indicativ mi i vado (mi i von), ti it vas (ti it vade), chiel a va, noi i andoma, voi i andeve, lor a van
Amperfet indicativ mi i andasìa, ti it andasìe, chiel a andasìa, noi i andasìo, voi i andasìe, lor a andasìo
Futur indicativ mi i andrai (mi i andreu), ti it andras, chiel a andrà, noi i androma, voi i andreve, lor a andran
Futur indicativ (ëdcò) mi i andarai (andareu), ti it andaras, chiel a andarà, noi i andaroma, voi i andareve, lor a andaran
Present congiuntiv che mi i vada, che ti it vade, che chiel a vada, che noi i vado, che voi i vade, chre lor a vado
Amperfet congiuntiv che mi i andèissa, che ti it andèisse, che chiel a andèissa, che noi i andèisso, che voi i andèisse, che lor a andèisso
Present condissional mi i andrìa, ti it andrìe, chiel a andrìa, noi i andrìo, voi i andrìe, lor a andrìo
Present condissional (ëdcò) mi i andarìa, ti it andarìe, chiel a andarìa, noi i andarìo, voi i andarìe, lor a andarìo
Present amperativ - - - , (ti) và, (chiel) ch'a vada, (noi) andoma, (voi) andé, (lor) ch'a vado
Futur amperativ - - - , (ti) it andras, (chiel) a andrà, (noi) i androma, (voi) i andreve, (lor) a andran
Futur amperativ (ëdcò) - - - , (ti) it andaras, (chiel) a andarà, (noi) i andaroma, (voi) i andareve, (lor) a andaran
Anfinì present andé
Partissip passà andàit, andà
Gerundi present andasend, an andasend (andasand)
Për la sconda coniugassion
Ël grup dij set verb con l'anfinì an eje (ej).
Costi set verb a l'han iregolarità ant la coniugassion. Prima 'd tut i notoma che costi verb, che a son sicura dla sconda coniugassion, a l'han la ëdcò na forma dl'anfinì (la pì dovrà) che a seurt nen an e. A son:
- avèje (avèj) dont i l'oma dàit al coniugassion completa.
- dovèje (dovèj)
- piasèje (piasèj) - ùnica particolarità: a l'ha 'dcò l'anfinì piase
- podèje (podèj)
- savèje (savèj)
- valèje (valèj) - ùnica particolarità: a l'ha 'dcò l'anfinì vale
- vorèje (vorèj)
- ël verb derivàdëspiasèj as compòrta coma piasèj
Ël verb avèje (avèj) a l'é già stàit vist al complét.
Ij temp iregolar ëd dovèj a son:
Present indicativ: mi i deuvo, ti it deuve, chiel a deuv, noi i dovoma, voi i deuve, lor a deuvo
Ampërfét indicativ: mi i dovìa, ti it dovìe, chiel a dovìa, noi i dovìo, voi i dovìe, lor a dovìo
Present congiuntiv: che mi i deuva, che ti it deuve, che chiel a deuva, che noi i deuvo, che voi i deuve, che lor a deuvo
Present imperativ: (mi) - - - -, (ti) deuve, (chiel) ch'a deuva, (noi) dovoma, (voi) deuve, (lor) ch'a deuvo
Ij temp iregolar ëd podèj a son:
Present indicativ: mi i peus (peulo), ti it peule, chiel a peul, noi i podoma, voi i peule, lor a peulo
Present congiuntiv: che mi i peussa, che ti it peusse, che chiel a peussa, che noi i peusso, che voi i peusse, che lor a peusso
A manca 'l present imperativ, për le relative espression ad deuvro locussio echivalente.
Ij temp iregolari ëd savèj a son:
Present indicativ: mi i sai (seu), ti it sas, chiel a sa, noi i soma (sagoma, savoma) , voi i seve, lor a san
Present congiuntiv: che mi i sàpia, che ti it sàpie, che chiel a sàpia, che noi i sàpio, che voi i sàpie, che lor a sàpio
Present imperativ: (mi) - - - -, (ti) it sàpie, (chiel) ch'a sàpia, (noi) sàvoma (soma, sagoma), (voi) sàvej, (lor) ch'a sàpio
Ij temp iregolar ëd vorèj a son:
Present indicativ: mi i veuj (veulo), ti it veule, chiel a veul, noi i voroma, voi i veule, lor a veulo
Present congiuntiv: che mi i veuja, che ti it veuje, che chiel a veuja, che noi i voroma, che voi i veule, che lor a veujo
Present imperativ: (mi) - - - -, (ti)veuje, (chiel) ch'a veuja, (noi) voroma, (voi) voreje, (lor) ch'aveujo
Partissipi passà: vorsù (dle vire as treuva 'dcò volù)
L'imperativ a l'é 'd sòlit unì a përnòm përsonaj:
voromse. As nòta, an cost cas, l'eliminassion la vocale final dla vos verbal. Sòn a l'é un procéss comun, che a vnirà vist pì anans.
Verb con partissipi passà iregolar.
Peui a-i é quàich verb che a l'ha un partissipi passà iregolar e, 'd sòlit, pì che un partissipi passà. Pr'esempi:
Nasse Part. Pass. nà, nassù nàit.
Vëdde Part. Pass. vëddù, vejù, vist.
Cheuse Part. Pass. cusù, cheuit.
Deurbe Part. Pass. durbì, duvert.
cheuit, duvert, a son dovrà 'dcò coma agetiv (nen, anvece cusù e durbì).
A venta nen confonde 'l partissipi passà con l'agetiv corispondent, che a peulo esse diferent. Pr'esempi:
Part.pass. strenzù, corisp. ag. strèit.
I l'hai strenzù la vis, adess a l'é strèita.
Gavà pòche ecession, cand a-i son, ansema, un partissipi passà regolar e un nen regolar, col regolar a ven dovrà da partissipi e l'àutr da agetiv.
A-i son peui 'd verb che a l'han forme dle doe coniugassion sconda e tersa, e che i vëddroma ant la session chiven, a part. As trata 'd na particolarità piemontèisa pitòst vària e motobin amportanta. A son coi che a-i diso: Verb fosonant che a podrìo esse considerà iregolar, ma noi i-j consideroma na categorìa a part..
Për la tersa coniugassion
A-i é 'l verb dì ansema ai sò derivà benedì, maledì.
Ij temp iregolar ëd dì a son:
Present indicativ 1a forma: mi i dijo, ti it dije, chiel a dis, noi i dioma, voi i dije, lor a dijo.
Present indicativ 2a forma: mi i diso, ti it dise, chiel a dis, noi i disoma, voi i dise, lor a diso.
Ampërfét indicativ: mi i disìa, ti it disìe, chiel a disìa, noi i disìo, voi i disìe, lor a disìo.
Present congiuntiv 1a forma: che mi i dija, che ti it dije, che chiel a dija, che noi i dijo, che voi i dije, che lor a dijo.
Present congiuntiv 2a forma: che mi i disa, che ti it dise, che chiel a disa, che noi i diso, che voi i dise, che lor a diso.
Ampërfét congiuntiv 1a forma: mi i dièissa, ti it dièisse, chiel a dièissa, noi i dièisso, voi i dièisse, lor a dièisso.
Ampërfét congiuntiv 2a forma: mi i disèissa, ti it disèisse, chiel a disèissa, noi i disèisso, voi i disèisse, lor a disèisso.
Present imperativ 1a forma: (mi) - - - -, (ti) dì, (chiel) ch'a dija, (noi) dioma, (voi) dì, (lor) ch'a dijo
Present imperativ 2a forma: (mi) - - - -, (ti) dis, (chiel) ch'a disa, (noi) disoma, (voi) dì, (lor) ch'a diso
Partissipi passà: dìt.
Ëdcò an cost cas l'ùnica iregolarità dij temp compòst a l'é 'l partissipi passà iregolar, e 'dcò sì, con partìcole përnominaj an coa, 'l part. pass. a passa da dit a di...
Ij verb compòst benedì, maledì a deuvro le sconde forme, cambiand la s dossa an s sorda, che donca as ëscriv dobia . L'ampërfét a l'é però regolar. Për scursé 'n pòch i lassoma sté la scritura 'd tuti ij temp iregolar e arportoma mach n'esempi:
Present indicativ
| Ampërfét indicativ
|
Mi i benedisso
| Mi i benedìa
|
Ti it benedisse
| Ti it benedìe
|
Chièl a benediss
| Chièl a benedìa
|
Noi i benedissoma Ma 'dcò........ ........noi i benedioma
| Noi i benedìo
|
Voi i benedisse
| Voi i benedìe
|
Lor a benedisso
| Lor a benedìo
|
|