Home genovese

Vignette

Poesie

Detti

Foto

Link

 

Priette Neive à Zena    
Idillio Zena incantâ    
O belinon Zena de seia    
       
Ne hai altre? Mandami una mail!!!    
       
 

 

 

 

 

 

Torna su

 

 

 

Priette

Ûn fìggieu o l'ha accuggéito in riva a-o mâ
prïette colorae,
veddretti rotti,
legni, bruxae da-a sâ,
pe fâ, o dîva lë, unn-a çittae.
Ma o l'éa un angiëto
e allöa o l'ha faeto Zena.
E case, co-e prïette gianche e neigre;
creuze e montae, co-i tocchettin de mön;
e, co-i veddretti, i barcoin che o sö
o bruxa, in primma séia, in sciä collinn-a.
 

Vito E. Petrucci

 

Torna su

     

Idillio


Quande inte lunghe seie là da stæ
veddo a farfalla gianca ch'a se pösa
in sce-o fiore da-o gambo lungo e fin,
e l'aa ch'a ghe fa veia un pò a s'imbösa
comme a barchetta sotta o ponentin,
e se barcollan poi tutti doì
mentre da l'erba vegne un son sottî,
a muxica che sento a l'è tanto äta
che no çerco ciù ninte intorno a mi.
 

Edoardo Firpo (1889-1957)

 

Torna su

 

 

 

O belinon


A razza do genuino belinon
a l'è diffusa scì, ma complicâ.
Gh'è quelli che no-o pâ.
Gh'è quelli chi s'ou dixe sensa convinsion,
chi o riconosce sensa protestâ
chi o fa soltanto pe speculazion.
Poi gh'è a razza, de solito importâ,
do presuntuoso, do ballon gonfiòu
che de balle politiche se pasce:
belinon, sottospecie abbelinòu.
Comunque chi l'è tale o l'è d'in fasce
che l'esperiensa ormai à dimostròu:
belinon no se vegne ma se nasce.
 

Aldo Acquarone

 

 

 

       

Neive à Zena

 

Zena l'è vëgia,
e comme tutti i vëgi gh'à i cavelli gianchi,
a barba gianca,
e anche e làgrime son gianche:
son a neive de Zena ...


 

   

 

 

Zena incantâ


Veddite, Zena, co-e luxi 'nto mâ,
veddite 'na seia coscì incantâ,
ciànso e rïo perchè t'ò cæzâ.

 

 

 

Torna su

 

 

 

Zena de seia

De seia, questa çittæ a t'amïa
tranquilla e carinn-a, accoegâ in scio mâ .
Mentre vaggo cianìn cianinetto pe-e seu stradde,
sento ‘n rumô stranio :

l'é ‘n gatto ? l'é ‘n barbon ?
no : l'é o mæ cheu ch’ô batte forte forte pe-a mæ çittæ...
E cöse l'é questo cädo che sento into cheu ?
l'é Zena, che m'astrense l'ànima
e me dixe : figgio mæ, resta chì con mì,
a vitta a l'é breve, ma passila chì,
no scappâ da questi monti, da questo mâ....
e teu reixe no scordâ.....