Quando l' crèpa 'l sò pòer Tòne a l'è pròpe öna tragèdia per la 
vèdova tailàda, come s'dìs, per ès alègra che la spàra töcc i cùlp 
in trì dè del föneral è per serà töt in de càssa ol passàt col bè e col màl !

A l'è iscè la vedovèla quando l'òm a l'va sottèra:
prim de töt la se fà bèla per piasì quando la pìans a chi còr a 
cunsulàla perchè i pöde pò 'ncantàs con piassèr a rimiràla !

Piè de vèta e de vigùr lü pòer Tòne a l'è crepàt 
per mantègnela de sciùra coi sò vèsse e i sò pecàcc !

Lè, piö stràssa e piö patida, la gatìna delicàda
co la fiàca e la muìna a l'è stàcia risparmiàda !

Gna finìt ol föneràl o comèdia del dulùr
la comènsa 'l carneàl cortegiàda dai murùs!

Ma mìa töce i vedovèle a i se mèt in condissiù
de zuntàga töt ol crèdet e ne rèsta de eccessiù !

Ma i piö tànce a i preferès de restà de vedovèle per gudìs
la sò pensiù e pudì 'ntat cunsulàs coi barbù e malmaridàcc !

Versetti dialettali di don Giulio Gabanelli (Zogno)

homepage