|
I dòne dè 'n cö |
 |
|
Scüsim sè riporte ala ribalta ön argomènt chè lè dè atualità, l'è del momènt. I dòne, 'l sif pò a oter mei de mé, ià ülìt la parità coi ma è coi pé. Adess chi 'la otègnìda, poère fonne, scapés piö chi porta i gònne.
Chi oter, chè 'n sè noter, poèr òm, per fa contéte lure 'm mangia 'l pom, chè l'è amò chèl dèl tal serpènt chè là facc 'n dà fò dè sèntiment ol poèr Adamo là 'n dèl prat, chè 'l sè ni stàa bèl béat.
Béat finchè la dòna l'éra lé, sota furma dè costola sota 'l gilé. Adess chè nuova Eva lè lé a portà i calsù, ol nuovo Adamo 'l pènsa: "so stacc ü bel cuiù". Va bé la parità, ma mia lasà strafà: la dòna la laùra è l'om a lì sdulùra.
Specialmènt àla sira quando lé la sè stira, la sbadiglia è po' la à 'n lècc, sènsa gnà salüdà marìt è scècc. Ė a lü ghè tòca sparègià, laà zo i piàcc, sènsa parlà.
Perchè la sò moér, chè mia piö 'n là dè iér la ghéra promètit là sö l'altar dè la capèla, dè divit con lü la éta bröta è bèla, la öl dürmì töta bèada perchè per lé lè finida la giurnada.
Dopo trè ure, 'l và 'n lècc pò a lü, dopo it fàcc 'ndormentà la sò tribü. Ė 'l dorma finalmènt come ü matù, sènsa piö saì dè ès lé 'n du.
Chè sè per caso 'l ghès la oia dè fà 'l bambòss, o pòrca boia, la ghè pàsa, perchè a tocàla la ghè dis: "zo i ma dè doss o tè tire fò i barbis".
Ala matìna ai sés l'è 'n pé è 'l ghè prepara a lè 'l café. 'L saluda i scècc a bàsa us è 'l parte per la quotidiana crus. |
|
|
Versetti dialettali di Salvatore Fustinoni (Bergamo) |
|
 |
 |