al-Arabi Afrikaans Brezhoneg Castellano Català Cymraeg C'esky Dansk Deutsch Eesti Ellenika English Español Euskara Farsi Français Galego Gaeilge Hangul Hanyu Hrvatska Íslenska Italiano Ivrit Hindi Indonesia Kiswahili Latvies'u Lëtzebuergësch Lietuvis'kai Magyar Malagasy Malti Nederlands Nihongo Norsk Occitan Polski Português Românã Rumantsch Russkij Serbski Slovensko Suomi Srpski Svenska Tiê'ng Viê,t Yddish

Che Babele! Almeno 49 lingue son riuscito ad elencare, ma la lista potrebbe farsi molto più lunga ad un esame più attento...

NENIU ESTAS PLI BLINDA, OL TIU KIU NE VOLAS VIDI!

La lingvo internacia Esperanto estas facile lernebla eĉ de la personoj nemulte instruitaj. Unu horo sufiĉas ĝenerale por lerni la tutan gramatikon, kelkaj tagoj por legi, kelkaj semajnoj por skribi, kelkaj monatoj por paroli. Esperanto estas efektive simpla, fleksebla, bonsona kaj internacia per siaj elementoj; kun malgranda kvanto da radikoj oni povas fari tre grandan nombron da vortoj dank’al la praktika sistemo de prefiksoj kaj sufiksoj. Tiu ĉi lingvo perfekte taŭgas por la intenaciaj rilatoj, eĉ por la literaturo kaj poezio. Esperanto helpos mirinde la sciencojn, la komercon, la vojaĝoin. Helpa lingvo internacia estas absolute necesa. La tuta tero estas nun kiel granda turo babela. La rilatoj inter la homoj de diversaj nacioj ne estas facilaj. Rimedo por kompreno reciproka estas necesa. La lingvo Esperanto perfekte taŭgas por tiu celo; vi povas rimarki kiel tiu lingvo estas simpla kaj facila. Tamen multaj personoj ekzistas, kiuj pensas ke tio ne estas vera. Neniu estas pli blinda, ol tiu kiu ne volas vidi. Neniu estas pli surda ol tiu kiu ne volas aŭdi.

LA SENTOJ DE L'HOMO.

La homo havas kvin sentojn. Li aŭdas per la oreloj, vidas per la okuloj, flaras per la nazo, gustumas per la buŝo kaj palpas per la fingroj de siaj manoj. Ni parolas per la lango, la lipoj, la dentoj kaj la laringo. Ni rimarkas ke la homo havas du orelojn por aŭskulti kaj du okulojn por vidi, sed li havas nur unu buŝon por paroli. Homo kiu ne vidas estas blinda, kiu ne aŭdas estas surda, kiu ne povas paroli estas muta.

LE 16 REGOLE:

(qui illustrate brevemente nella grammatica KIREK)

(qui descritte criticamente nella grammatica esperantovenezia)

Qualche osservazione critica? Beh, "la" non è un aggettivo! Né "do" un sostantivo! La regola 12 sulla doppia negazione non è propriamente linguistica ma universalmente logica! Per non parlare dei numeri: perché Zamenhof li fa terminare random? Ed era proprio necessario non distinguere il pronome di seconda persona singolare dal plurale (mentre ve ne sono ben 5 per la terza singolare)? L'inglese supera l'esperanto per semplicità negli aggettivi: Zamenhof li fa concordare nel numero e nel caso (ma non nel genere). Però, essendo libera la posizione degli elementi nella frase, è già una scelta più comprensibile...

SEGNI DIACRITICI & HTML:

ĉ = ĉ
ĝ = ĝ
ĥ = ĥ
ĵ = ĵ
ŝ = ŝ
ŭ = ŭ
maiuscole = <span style='text-transform:uppercase'></span>

"Molti si stupiscono della scelta degli accenti circonflessi su alcune lettere. Quando Zamenhof scriveva, la lingua internazionale era il francese e perciò le tastiere delle macchine da scrivere avevano, appunto, gli accenti circonflessi. Nessuno avrebbe pensato che in meno di cento anni si sarebbe imposto l'inglese. Chissà fra cent'anni cosa accadrà!" (dal corso Kirek, dua leciono).

BIBLIOGRAFIA:

· Bignardi, Irene: Le piccole utopie. - Milano : Feltrinelli, 2003.
· Dorren, Gaston: Le 60 lingue che uniscono l'Europa. - Milano : Garzanti, 2020. - P. 253 è difficile; p. 256 doveva essere molto più radicale: senza casi, avverbi, desinenze verbali, generi, consonanti pronunciabili; esperinto = che ahimè era speranzoso.
· Eco Umberto, La ricerca della lingua perfetta nella cultura europea. - Milano : Bompiani.
· Esperanto : dati e fatti. - Milano : FEI-Fondo Marelli, 1999.
· Esperanto : primo manuale della lingua ausiliaria. - Genova : Cooperativa Esperantista Italiana, 1912.
· Fontemaggi Mirko, Lingue perfette ed esperanto. - Ospedaletti : [s.n.], 1999. - P. 3, 8. ((Estr. da: Iperuranio, a. 1, n. 1.
· Janton Pierre, Esperanto : lingua, letteratura, movimento. - Milano : Cooperativa Editoriale Esperanto, 1996.
· Lins Ulrich, La lingua pericolosa : storia delle persecuzioni contro l'esperanto sotto Hitler e Stalin. - Piombino : Traccedizioni, 1990.
· Moro, Andrea, Le lingue impossibili. - Milano : Cortina, 2017.