Queich di dop Pipeta 'l va
'l'usteria 'giua' 'la mura e 'l veins tit au long.
Da lì a 'n poch u diau u ciama la mort e ui diz ch' la vaga 'pià 'l pare 'd Pipeta.
Quand ch'u la vigh a rivà Pipeta 'l fa:
" Se t'ei aunia 'fa 'n ca mia? ".
" A so 'unia 'pià tu pare. " l'ai diz la Mort.
Ma Pipeta 'l cria:
" Va 'n tu sach! "
e la mort la va 'finì drecia 'nt u sach.
Pipeta poi u' l'anfila 'nt in sicot vuai ch'u drubava da tene l'eua fresca quand ch'u 'ndava 'parli' da istà. U la stopa e u la taca si avzé 'na trav an cuzeina, an mez al trese d'ai.
'Na giurnà Pipeta 'l cria con la su dona e, balos, u tira 'daje 'n con la scua ma 'l bat an col maine 'nt u sicot ch'al caz an tera e us druab.
La mort la scapa via cme 'l veintr.
L'era 'unia brita, smorta, tita pel e os e giaina c'me 'n sicot.
"); //-->