La scarcedde

 

 

Quann'érä Pasquä mamme s'affanàie

a tumbrä e fä taradde e sesummidde,

e po' me preparàie 'na scarcèdde

cu n'ùve 'mmèzz e saupe nu u'acidde.

 

Ed ëie, tutte cundènd e pulezzäte,

cu prisce 'mbacc e cu chestùme nuve,

Scjàie camenènne cu la scarcèdde

e me uardàie u'acidde sàup a l'uve.

 

Pure quanne facibbe grannetidde,

'n'amica noste me dètte la scarcèdde,

ma sènza l'uve sàup e sènz acidde.

 

Fèmen avär e ne pécche sfrecèdde

me vulì fä u regäle chèra volte

percè eje le deciàie: " quande sì bedde! "