I arportoma quàich Elegìa ëd monsù Tibul. I partoma da cola che da cit (an tersa média inferior) an fasìo studié coma n'esempi ëd métrica Latin-a. As trata ëd Elegiae 1.1 , che noiàutri i conossìo coma "De vita campestris".
La sconda, peui, ch'a l'han arfilane a l'era Elegiae 1.10 che i l'avìo nen daje un nòm, che i l'avrio podù ciamé, an Piemontèis, "Contra la naja" e che anvece i ciamavo con le prime tre paròle "Quis fuit, horrendos...". Ëd costa Elegìa quàich vers a l'é andàit përdù, e a dita dj'espert, a l'é un pòch angarbojà da na mira lògica.
Monsù Tibul (che 'd nòm a-j disìo "Albio") a l'é nassù, fòrse, ant ël 55 a.C. , ma a-i é 'dcò chi ch'a dis ant ël 49 a.C. A smija ch'a sia mòrt bin giovo ant ël 19 a.C. I veui nen parlé 'd chièl-si, dal moment che daspërtut a-i é quaidun che a sà félo motobin méj che mi.
Esempi curt (Elegìa 1.1 - prinsipi) |
|
Torna a cà |