A
N
N
A
M
A
R
I
A

B
A
L
O
S
S
I
N
I
 
Poesia
Italiano
Puesìa
Italiano-Novarese

Poesìa
Italiano-Novarese-Piemontese

   


L’ARROTOLARSI DEL TEMPO

L’arrotolarsi del Tempo,
lo sfregarsi di ore
ammucchiate in grembo.

Fallo scorrere,
dagli addosso!
adesso e poi,
dagli sotto!

Nel bene e nel male,
raccoglilo, annodalo,
fagli un covone, fallo!

Perché si accorcia,
ahimè!
e si assottiglia…

Ah! tremenda gora,
senza chiusa
e senza aggiunta!

 


L’ARIUNDA DAL TEMP

L’ariunda dal Temp,
barbalöcc da uri
immugià a scossa.

Dagh innans,
dagh adoss!
‘dèss e s-ciadèss,
dagh a dré!

Da ben o da mal,
fal sü, fagh un grup,
fagh un cuv, fal!

Ca sa scürta,
ahimè!
ca sa smucia…

Ah! tramenta güra,
sensa ciüs
e sensa giunta!

 


L’ARIONDA DËL TEMP

L’arionda dël Temp,
barbaleugg dë ori
immugià a scòssa.

Dagh innans,
dagh adòss!
‘dess e s-ciadèss,
dagh adré!

Dë ben ò dë mal,
fal sù, fagh on grop,
fagh on cov, fal!

Ch’a së scurta,
ahimè!
ch’a së smocia…

Ah! tramenta gura,
sensa cius
e sensa gionta!