L’ARROTOLARSI DEL TEMPO
L’arrotolarsi del Tempo,
lo sfregarsi di ore
ammucchiate in grembo.
Fallo scorrere,
dagli addosso!
adesso e poi,
dagli sotto!
Nel bene e nel male,
raccoglilo, annodalo,
fagli un covone, fallo!
Perché si accorcia,
ahimè!
e si assottiglia…
Ah! tremenda gora,
senza chiusa
e senza aggiunta!
|
L’ARIUNDA DAL TEMP
L’ariunda dal Temp,
barbalöcc da uri
immugià a scossa.
Dagh innans,
dagh adoss!
‘dèss e s-ciadèss,
dagh a dré!
Da ben o da mal,
fal sü, fagh un grup,
fagh un cuv, fal!
Ca sa scürta,
ahimè!
ca sa smucia…
Ah! tramenta güra,
sensa ciüs
e sensa giunta!
|
L’ARIONDA DËL TEMP
L’arionda dël Temp,
barbaleugg dë ori
immugià a scòssa.
Dagh innans,
dagh adòss!
‘dess e s-ciadèss,
dagh adré!
Dë ben ò dë mal,
fal sù, fagh on grop,
fagh on cov, fal!
Ch’a së scurta,
ahimè!
ch’a së smocia…
Ah! tramenta gura,
sensa cius
e sensa gionta!
|