|
"Al rogo!Al rogo!" si diceva un tempo...giudizi inappellabili e insindacabili. Oggi è tutto diverso, nessuno osa più prendersi responsabilità, tutti amano aspettare che gli altri prendano decisioni per loro e in queso clima l'attesa perdura per anni. Ho deciso di interrompere questa attesa. Io ho deciso delle vostre vite..e il verdetto è stato già pubblcato..e l'esito è: MORTE |
|
Nemo, Bonere, quidem verae virtutis amator, Qui lacrimas posset continuisse, fuit, Cum periit Lascus, vir, quem temeraria numquam Debuit audaci tangere Parca manu. Tu tamen ingenti fereris doluisse dolore Ante alios et ad hanc usque dolere diem. Unde liquet, regni quae sit tibi cura Poloni Et quantum patriae te pius urat amor. |
|
Namque doles, non quod cecidit, qui lege creatus Mortali mortis praeda futurus erat, Tempore sed quod in hoc et tanto turbine rerum A nostris longum finibus ivit iter, Cum plures etiam Lascos optare paventi Posse dari patriae forsan habemus opus. Non quod ego ignorem magnos superesse Polonis Laudatosque omm vivere parte viros. |
|
Vivunt et vivant, mittant sua, publica curent, Iustitiam unanimes cum pietate colant. Non tamen invenias multos, quos protinus illi Exaeques recte, vel meus errat amor. Certe si bellique artes pacisque beatae Cognovisse viri principis esse damus, Quis poterit Lasco fingi laudatior aut quis Iustius a cunctis suspiciendus erit? |
|
Cum duo Pannoniam per mutua proelia reges Appeterent cladem post, Lodovice, tuam, Unus hic infestas acies et signa diremit Impia consilii dexteritate sui. Restituit rebus pacem, regnare quietum Fecit Ioannem, qui modo pulsus erat, Sarmaticis et inops exsul latitabat in oris; Caesaris Hungaricas frater habebat opes. |
|
Dixerit hic aliquis: Turcarum ope et ense peregit Haec, quae tunc per eum commoda facta refers. Non quaero, per quem benefecerit; illud in illo, Illud ego tantum, quod benefecit, amo. Me si quis dira curet sanetque cicuta Aegrotum, primae detque salutis iter, Son minor eius erit meriti mihi gratia, quam si Et quamvis alia me repararit ope. |
|
Confugere ad saevi Pelidae maluit hastam Telephus, in longos quam miser esse dies. Confugere ad Christi noster quoque maluit hostem Atque ista paci consuluisse via, Quam sine fine ullo civilia bella videre, Fraterni et madidas sanguinis imbre manus. |
|
Atque utinam non tanta animis innata cupido Regnandi, paci res inimica, foret Pactaque servarent, servarent foedera reges Et scirent iuris cedere parte sui Et constare sibi nosset levis Hunnus et uni Praestare explosa seditione fidem! |
|
Pax hodie, pax Hungariam, non Turca teneret, Nullo Ister gemeret comua pressa iugo. Dissidii quod sit finis servire, videtis, Pannones, in proprium natio prompta malum. Vester voa gladius, dissensio vestra peremit; Causa mali falso creditur esse Deus. |
|
At tu, Liligerae vir gloria stirpis, ad omnem Sarmatiae laudem nate et ad omne decus, Pone viro tumulum, vanas et mitte querelas; Invicta fati est ianua claufia sera. Pone viro tumulum; hac una officiosus in illum Esse nec ulla alia iam pietate potes.
|
|
Officium, quod possum, et ego praestabo, sepulcro Inscribam magnis haec duo verba notis: "Sarmaticus iacet hic, Lascae lux gentis, Ulysses, Maior Ulysse etiam, si quis Homerus erit" |
|
E tutto tacque. |