El tòr de la Giovanna |
||
|
||
La soa miee de lu l'è generosa, l'è bella quand la rid e quand la piang. E in quanto a fà l'amor l'è capriziosa, tant che dal mond nagòtt ghe fà rimpiang. E inamoraa de lee, se 'l gh'ha de fà? El rid el piang e poeu se mett cantà!
Oh Giovanna. A la festa de mattina, che mania, 'me 'na rana, ti te saltet sui piastrei in Galleria. Sodisfada, tra 'l mosaico de fior e de fioroni, d'infilada, del tòrello te ghe schiscet i maroni.
Inamoraa l'è el tòr de la Giovanna, e lee col sò sadismo balosett ghe fà sbircià de sòtta a la sottana tutt quell che a lee mai pù ghe fà difett. E lù stracott de lee, pòver pan pòss, indiferent... ghe lassa fà tuscòss.
|