Tosetta vestida de ròsa |
||
|
||
La ròsa l'è on fior ch'el parla d'amor. L'è on bell parlà, penser trasparent che fann medità. E con tutt quest, quand pioeuv sul seren pòdass che l'è on ben. On menestrell con la ghitara per circostanza el canta d'amor ona romanza.
Tosetta vestida de ròsa! Con tant ardor 'sta serenada de sòtta d'ona luna inargentada, on tò inamoraa la voeur cantà.
Tosetta vestida de ròsa! Anima e coeur e i desideri, a l'è del traguard de la vita, on tò inamoraa el voeur sognà.
Regina di fior la parla d'amor. La gh'ha 'l color tant bell come tì 'me 'l tò vestii. Confus tra el verd in fond del giardin, on biond angiolin domà per tì, sòtta la finestra per el tò di de festa te fà la serenada.
|
![]() |