Senza luna

 

Musicata dal Maestro C. Merli

 

L'è bell fà i serenad quand a la sera

la luna la và in strusa cont i stell.

El ciel però adess l'è senza luna,

tra pòcch chissà quant acqua che ven giò.

 

Quand l'univers con tutti a l'è in quarella,

i tron di temporal me paren bomb.

La vita che la piang me pòrta là

in doe a gh'è i magon che stann de cà.

 

La famm, quand la và ben.

Se la và mal, la fin...

vorè pensà ch’el ciel l'è senza luna!

 

El firmament al scur el mett paura,

pur anca i stell gh'hann pù i rifless d'argent,

per fa risplend tutt quell che la natura

la predispon per fà sorid el mond.

 

E quand tra i stell spasseggia anmò la luna,

la terra come prima la fioriss.

Ma se la pas la perd i sò virtù,

anmò a gh'è i magon dedree de l'uss.

 

El mond l'è instess d'on fior

ma senza i sò color...

vorè pensà ch'el ciel l'è senza luna!

 

L'è bell fà i serenad a la speranza,

quand gh'è la luna là sul ciel seren,

che la ghe dis al mond, che l’è tranquill,

de tirà là content vers el doman.

 

L'è bell immaginas

de viv la realtà...

sconduu dedree di sògn al ciar de luna!