Oh Dirce, oh bell Dirciòtt

 (Duetto)

Musicata dal Maestro V. Pinotti

Mia cara Dirce che bondanseria!

Dai pee sora i cavei, belezza rara,

quand metti dent el coo in portineria,

de cert per mì l'è nò la portinara.

El gh'ha intenzion de vong i roeud con l'òli?

Chi sont allora mì, son la Luisa?

Magari la Madònna del petròli?

E per piesè, chì l'è di dò... me disa?

Nissun di dò, ma l'è però la dònna

d'on avocatt, d'on brav professionista,

la capis nò? L'è pròpi lee in persòna!

Se non l'è inscì... me se caggias la vista.

Scior avocatt, a pian!

Me par che adess l'è prest.

Ch'el spera in del doman,

e intant se tègna in sest.

Oh Dirce, oh bell Dirciòtt!

Oh sògn di me speranz!

D'amor per lee son còtt

e vivi in d'on romanz.

Scior avocatt però

ch'el staga quiett coi man!

Ch’el guarda se denò

de lù mi stoo lontan.

I nòster gent m'hann faa,

la sòrt la m'ha cobiaa.

E nun per nòst destin,

se demm on bell basin!