Lagani razgovor na yugo i ostale teme izmedju g.Ivana Pavićevca i mene, a sve tokom proleća 2003. godine.
Sve je počelo jednim pesmičuljkom koji mi je stigao preko Italijanskog Foruma "Coordinamento naziona per la Jugoslavia". Ovaj forum moderira grupa, po svemu sudeći, mladih ljudi levičarskog opredeljenja nastojeći da članovima pruži uvid u što veći broj tekstova koji obradjuju aktuelne kako italijanske tako i globalne teme. U toj mešavini antiglobalističkih, antiimperijalističkih, antiameričkih i ostalih levih anti ideja i stavova, nije bilo ničega što bi izlazilo iz okvira dobrog ukusa ukoliko se izuzme permanentno veličanje Slobodana Miloševića kao tragičnog borca za spas (sic!) Jugoslavije te hrabrog i beskompromisnog jurišnika na temelje novog svetskog poretka i pridruženih pojava mondijalnih razmera. Ovaj Forum je u tom smislu bio otvoren i za apele i proklamacije udruženja "Sloboda" na čelu sa perjanicama srbijanskog nacional-populizma koji su tokom proteklih deset i više godina ostavili smradne tragove na političkoj sceni Srbije. U više navrata, kada sam reagovao na neke od krajnje degutantnih napisa, odgovoreno mi je da se Forum drži neutralno u odnosu na zbivanja u Srbiji. ali da se oni koji ga uređuju trude da objavljuju one informacije koje se ne mogu naći u italijanskoj štampi. Naravno da je neutralnost ove grupe bila oštro suprotstavljena demokratskim promenama u Srbiji u koje su tretirane kao nečasno delo američkih plaćenika. Smrt premijera Đinđića nije dočekana sa otvorenim ovacijama, ali je propraćena tekstovima iz kojih je provejavalo sve drugo osim (makar elementarnog) žaljenja zbog smrti jednog čoveka. Zanimljivo je i to da je u tekstovima na srpskom jeziku koji su objavljivani na ovom Forumu dominantan stil pisanja veoma nalik onome iz sredine šezdesetih godina. Sve to me je motivisalo da i dalje ostanem na ovoj listi e da bih video na koji način jedna (iako mala) politička grupacija gleda na prilike u mojoj zemlji.
Ali da se vratimo na početak polemike:
Gospodin sa kojim sam polemisao strastno i iz dna duše MRZI Predraga Matvejevića, tako da se veoma često na forumu može naići na dosta prizemne paškvile upućene na njegov račun. Nakon jednog od nizu takvih niskih udarca u formi pomenutog pesmičuljka, nisam mogao da odolim: