Jamin-a 

Mi                La4/Mi   La 
Lengua infeuga' Jamin-a, lua de pelle scusa, 
cu'a bucca spalanca' morsciu de carne dua... 
Stella neigra ch'a luxe me veuggiu demua 
'nte l'umidu duce de l'ame du teu arvea'. 

                                                                                     Mi                       La4/Mi La 
Ma seu Jamin-a ti me perdunie', se nu riuscio' a esse porcu cumme i teu pense'. 
Destacchete Jamin-a lerfe de uga spina, fatt'ammia Jamin-a roggiu de mussa pin-a... 
e u muru 'ntu su-u' sugu de sade cheuscie, duve ch'e' pei ch'e' amu', 
sultana de e bagascie. 
Dagghe cianin Jamin-a nu navega de spunda, primma ch'a munta e a chin-a 
nu me se desfe 'nte l'unda. E l'urtimu respiu Jamin-a, regina muae de e sambe, 

                                     Mi                         La4/Mi   La 
me u tegnu pe' sciurti vivu da u gruppu de e teu gambe.