El bagalis (badaliss, basilisco)

El bagalis i disea che 'l era na bissa, grossa, co la testa come un gal, con la cresta, e quando che la passea brusea l'erba. L'avea come fogo in boca, e tuti i avea paura. La se metea su i muret, onde che ghe n'era an bus. Andea là a nascondesse e, quando che passea qualcuni, la sofiea. La fea prendere paura. Mi no l'ho mai vist, no so se el è mai esistì.

Il basilisco raccontavano che era una biscia, grossa, con la testa come un gallo, munita di cresta e quando passava, bruciava l'erba. Aveva come fuoco in bocca e tutti avevano paura. Si metteva sui muretti, dove c'era un buco. Andava là a nascondersi e, quando passava qualcuno, soffiava. Incuteva paura. Io non l'ho mai vista, non saprei dire se è mai esistita.

[Villabruna di Feltre (BL), ott. 1992; Gina, a. 65, contad.; E. Ricci]