LA MORTO (F. de Andre')
(El la itala tradukis: Emanuele)

LA MORTE (F.de Andre')

La morto ja venos subite,
kun ciaj okuloj kaj lipoj;
malpeze ĝi cin blankvualos,
kaj en la dormon kun ci falos.

La morte verrà all'improvviso
avrà le tue labbra i tuoi occhi
ti coprirà d'un velo bianco
addormentandosi al tuo fianco

Dum dormo, senag' aı batalo,
ĝi venos sen ia signalo:
la mort' senhezite ja trafas,
ne vokas ĝi, nek tamburfrapas.

Nell'ozio nel sonno in battaglia
verrà senza darti avvisaglia
la morte va a colpo sicuro
non suona il corno né il tamburo

Dieca virin' en font' hela
cin mem refaranta plej bela,
la mort' eĉ al ci donos tuŝon;
rabos ĝi l' mamojn kaj la buŝon.

Madonna che in limpida fonte
ristori le membra stupende
la morte non ti vedrà in faccia
avrà il tuo seno e le tue braccia

Ĉefpastroj, markizoj, reĝidoj,
tra l' pordo vi ploris ŝafide;
por ĉiuj fidolĉegvivintoj
morti ja estos tre acide.

Prelati notabili e conti
sull'uscio piangeste ben forte
chi bene condusse sua vita
male sopporterà sua morte

Ho homoj senhavaj, nehonte
portintaj katenojn ploronte,
eliri vin ne suferigis
ĉar ja la mort' al vi amikis.

Straccioni che senza vergogna
portaste il cilicio o la gogna
partirvene non fu fatica
perché la morte vi fu amica

Kavalerian', ci per lanco,
el orientgrund' ĝis Provenco,
fiere disdonis mortpikojn
ploraĉigante l' malamikojn,

Guerriero che in punta di lancia
dal suolo d'Oriente alla Francia
di stragi menasti in gran vanto
e fra i nemici il lutto e il pianto

sed kontraı la finmalamiko
nuliĝas de l' forto l' efiko:
lancpik' nepre ne fruktoportas,
ĉar ja la mort' neniam mortas.

di fronte all'estrema nemica
non vale coraggio o fatica
non serve colpirla nel cuore
perché la morte mai non muore