On locch de la liggera

 

Musicata dal Maestro C. Merli

 

La Mariuccia che stà a la Bovisa

la passava de spess sui bastion.

Tanta bella slanzada e sgalisa,

disturbada de tanti moscon.

 

Ghe piaseva, e lù l'ha filada,

gentilezz, on oggiada, on soris,

lee de bell dòpo on poo l'è crodada,

lù baloss l'è partii tutt decis.

 

L'era bella, ma tant caprizziosa

e per tutti i caprizzi de lee,

lù che l'era de man generosa,

el liggera l'ha faa de mestee.

 

E quand cont i liggera

al freseh a l'è in galera

distes in sù la branda...

el sògna la soa slandra.

 

Per fà passà l'arlìa

el fà 'na ziffolada.

Però la nostalgia

de lee, la và nò via.

 

La tangenta dedent la casanza

ghe pertocca per leg al dragon.

De Vincenz l'ha pagada d'usanza,

controlada dal fant de baston.

 

E scuntada completta la pèna,

el mestee lù l'ha minga mollaa.

Ai fadigh lù ghe gira la s'cèna

de liggera el tira campà.

 

Là in casanza el gh'ha 'na stanzetta

cont i sbarr fà de ferr su l'us'cioeu,

brasc avert a l'è là che l'aspetta

come i mamm quand che spetten i fioeu.